နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္

ပင္လယ္ဆိုတာ...
ေရကူးတတ္ဖို႔ မလိုဘူးတဲ့
နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္က ေျပာတယ္။

အဲဒီ နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
ဇယသုစၾတမွာ ေမြးတာတဲ့
ဟစ္တလာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတဲ့
(ဒီေတာ့ ပန္းခ်ီကားအတုလည္း လုပ္တတ္မွာေပါ့ေလ)
သူက
ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတာ့ မရွိရွာဘူး။

နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
စင္ေရာ္ကို မျမင္ဖူးဘူးတဲ့
(စင္ေရာ္ေတြက သူ႔ဆီမလာတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ)။

နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
ဟင္းခြက္ သံုးရာျပည့္မွ
ပြဲေတာ္တည္တယ္တဲ့
(ငါးမန္းေတာင္ ဟင္းခ်ိဳမပါ)။

နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
ေရကူးကန္နဲ႔အိမ္ႀကီးမွာ ေနတယ္
အဲဒီမွာ
နာမည္ေက်ာ္ “သေဘၤာပ်က္မ်ား သမို္င္း” က်မ္းကို
ေရးခဲ့တယ္
(အဲဒီစာအုပ္က ေရၫွိမတက္ေတာ့ဘူးတဲ့)။

နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
ဝံပေလြ လာဆင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲခ်ိန္း
ေဂါက္႐ိုက္ရင္း ေလခၽြန္ေနတတ္တယ္
ေတးသြားအလိုက္
“ဘုန္းမိုးသြန္းေလာင္း” နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္

နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ရန္ျဖစ္တယ္
ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းလဲ မတက္ဘူး
တစ္ခါတစ္ေလ
မုန္တိုင္းကို ဝိုင္လုပ္ေသာက္တယ္
ဒါေပမယ့္
ေသာင္ျပင္မွာ သူသိမ္ေမြ႔ေနပံုကေတာ့
ေက်ာသပ္ခံရတဲ့ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လိုပဲတဲ့။

နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာ
ထာဝရဘုရားသခင္ကို ေရႏွစ္သတ္ခဲ့တာ ငါေပါ႔ လုိ႔
မၾကာခဏ
လႈိင္းေတြ ထ, ထျပတတ္တယ္။

ဒါေပမယ့္
နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္ဟာလည္း
အနိစၥကိုေတာ့ မလြန္ဆန္ႏိုင္႐ွာဘူး
(ပင္လယ္ဟာ ကမ္းေျခကို မလြန္ဆန္ႏိုင္သလိုေပါ႔ေလ)။

သူေသတာ
ျမစ္ေတြမစီးတဲ့ ေရာဂါနဲ႔တဲ့။
နစ္ေရွးရဲ႕ ပင္လယ္မွာ
နာမည္ရွိေသးတယ္
(ဘာဆိုလား...)
က်ဳပ္ေတာ့ ခပ္ေမ့ေတ့ေတ့ပဲ။

သစၥာနီ (ဟန္သစ္ – ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၃)