ေဆာင္း

စိမ့္ေအးမႈဟာ သူ႔သြားနဲ႔
တို႔ရဲ႕ အ႐ိုးကို ကိုက္ထားတယ္။

ရတုဦးဟာ
ျပာႏွမ္းႏွမ္း ယိုစီးလို႔၊

ေကာင္းကင္မွာ
ေနမင္းဟာ အခဲျပဳလို႔၊

ေျမာက္ေလရဲ႕ ေတာင္ပံစိုစိုမွာလည္း
ႏွင္းဆီရနံ႔အစက္မ်ား ေျပာက္စြန္းလို႔၊

ႏွင္းေၾကာင့္ ေငြေရာင္ေပ်ာ္ဝင္ေနတဲ့ မနက္ခင္းဟာ
(အသံေအးခဲ) ေတးျမံဳငွက္မ်ားေနရာ
မိုးမခပင္ အ႐ြက္မ်ားအၾကား
လဲက်သြားလို႔ေပါ႔၊

အရာဝတၳဳတိုင္းဟာ
ေအးစက္မႈမွာ ေလာင္ကၽြမ္း
ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ရာ တြန္႔လိမ္
ျမဴထဲမွာ ဆိတ္ၿငိမ္ေနရဲ႕။

သစၥာနီ (ဒီေရစီးသံ မဂၢဇင္း - အမွတ္(၁) ၁၉၉၀)