ထိုေတာအုပ္

ေလာကဓံတရားဆိုတာ
႐ွစ္ပါးထက္မပို
သင့္နာရီကို ေလာေလာဆယ္တုိက္ဖို႔မလို
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ညီဖို႔မလို
မက္ေဒါနားကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ဖို႔မလို
အဲသလို လက္ခံၿပီဆိုရင္
လာေလ သြားၾကစို႔
သီခ်င္းေတြ႐ွိတဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္
ကုလားထိုင္မွာ ဘာမွအျပစ္ မ႐ွိပါဘူးကြယ္။

ဘယ္ရီကရင္ကိုလြမ္းတဲ့ ဆံပင္မ်ား
ခြဲထြက္သြားတဲ့ ထိပ္ပါးပါးနဲ႔
ငါေလ… တစ္ခါတုန္းက
ဝ,လံုးကို ဝိုင္းေအာင္ေရးဖို႔က
ရည္မွန္းခ်က္ စခဲ့တဲ့ သူပဲေပါ့။

ေဟ့ သူငယ္
ျပကၡဒိန္စာ႐ြက္ကိုဆုတ္
စကၠဴေလွ မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔။

တစ္နပ္စာအတြက္ ပင္လယ္
ရယ္ေမာမႈကို ကုတ္နဲ႔ေကာ္ရ
ေရာင္စံုပူေဖာင္းေရာင္းသမား
တစ္ခါတစ္ေလ ထီေပၚမွာ အတိတ္ေရးမိ
ပိတ္ကားေပၚက ဒင္းကေလးအေၾကာင္းေျပာ
မာေက်ာေသာ အရာတစ္ခုေတာ့႐ွိရဲ႕
အဲဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ယပ္ေတာင္ပါ
အနတၱလကၡဏသုတ္လည္းပါ
ရာသီအလိုက္ပြင့္တဲ့ ပန္းေတြလည္းပါ
ၿဂိဳဟ္တုသတင္းလည္းပါ (အဲသလိုနဲ႔)
ပါဝါမ်ားမ်ားတိုး(မ်က္မွန္)
ေသြးမ်ားမ်ားတိုး
အသိဉာဏ္ကလည္း နည္းနည္းတိုးခဲ့ရ။

ကေလးေတြကို လွည့္စားရန္
နံရံတြင္ အ႐ုပ္ျဖင့္ျပဳလုပ္
အ႐ုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ကၽြႏု္ပ္တို႔လက္မ်ား လိမၼာၾကစို႔။

သစၥာနီ (ရသမိုးေကာင္းကင္(၁) ကဗ်ာမဂၢဇင္း)