တစ္ေန႔သ၌ ကၽြႏု္ပ္သည္ ပ်င္းပ်င္းရွိသည္ႏွင့္ စာေရးစားပြဲ ခံုအနီးရွိ ျပတင္ေပါက္ကို ဖြင့္ကာ အျပင္သို႔ ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။ ကၽြႏု္ပ္ ျပတင္းႏွင့္ ကပ္လ်က္တြင္ ကုကၠိဳပင္ႀကီးကား ကေလးကစားကြင္းကို လာေရာက္ ကစားၾကကုန္ေသာ ကေလးအေပါင္း၏ နားေနခိုလႈံရာ ေနရာျဖစ္လာသည္။ ထိုသို႔ လာေရာက္ အရိပ္ခိုၾကသည့္ ကေလးမ်ား ထဲတြင္ ကၽြႏု္ပ္ စိတ္အဝင္စားဆံုး အဖြဲ႕ကား ႏွပ္သံုးေဖာ္ဟု ကၽြႏု္ပ္ အမည္ေပးထားေသာ ႏွပ္ေခ်းထူ၊ ႏွပ္ေခ်းယိုႏွင့္ ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း တို႔ ျဖစ္ေပသည္။ သူတို႔၏ အျမင္ႏွင့္ သူတို႔၊ ထင္ရာကို ထင္သလို ေျပာေလ့ရွိၾကရာ သူတို႔ စကားမ်ားကား ၾကားရသူ ကၽြႏု္ပ္အဖို႔ ရႊင္ၿပံဳး စရာမ်ားပင္ ျဖစ္၍ေနေလသည္။ ယေန႔တြင္မူ သူတို႔သည္ သူတို႔အထဲမွ တစ္ဦးယူေဆာင္လာသည့္ ေဆးေရာင္စံု ကာတြန္း ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကို ေခါင္းခ်င္းဆိုင္၍ ဖတ္႐ႈလ်က္ရွိရာ အတန္ၾကာ သည္ အထိ စကားေျပာသံ ေပၚထြက္မလာဘဲ ရွိေလသည္။
“ဒီကေလးက႑မွာ တို႔ပံုေရာ ပို႔လို႔ရလား”
ႏွပ္ေခ်းယို –- “မည္သူမဆို ပို႔ႏိုင္သည္လို႔ ေရးထားတာပဲ၊ ပို႔လို႔ ရတာ ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ နင္က သူတို႔လို စတိုင္လ္ေပးၿပီး ဓါတ္ပံုအ႐ိုက္ခံရေအာင္ သူတို႔လို အဝတ္အစား ေကာင္းေကာင္းေတြ ရွိလို႔လား။ စြပ္က်ယ္ခ်ိဳင္း ျပတ္ အၿပဲနဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုအစုတ္နဲ႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ပို႔လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။”
ႏွပ္ေခ်းထူ –- “ဒူးေနရာ ဒူး၊ ေတာ္ေနရာေတာ္ပဲ ေကာင္းပါတယ္ကြာ၊ ေနပါဦး … ဒီမွာ အေမးအေျဖေတြ ပါေသးတယ္။ ဒီေကာင္ေလးက သူအႀကိဳက္ဆံုး ဆိုတာ ေဂ်းဒိုးနတ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီ ေဂ်ဒိုးနတ္ ဆိုတာ ဘာႀကီးလဲ။ ၃၇ မင္း နတ္ထဲမွာလည္း မၾကားဘူးဘူး။ အိမ္သာေစာင့္နတ္လား။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း –- “ညံ့ပါ့ … ႏွပ္ေခ်းယိုရာ၊ ေဂ်ေမာင္ေမာင္တဲ့၊ ေဂ်ညီညီတဲ့၊ ေဂ်ညီမေလးတဲ့၊ အခုေဂ်မီတဲ့ ဒီေတာ့ ေဂ်ဒိုးနတ္ ဆိုတာ နတ္မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေပၚ အဆိုေတာ္ပဲ ျဖစ္ရမယ္။”
ႏွပ္ေခ်းယို -– “မင္းတို႔က တံုးတယ္ေျပာရင္လည္း မခံခ်င္ဘူး၊ တစ္သက္နဲ႔ ေျခာက္လမွတ္ထား၊ ေဂ်ဒိုးနတ္ဆိုတာ အဂၤလိပ္မုန္႔ လက္ေကာက္ကိုေခၚတာ၊ သူက ထန္းလ်က္ရည္နဲ႔ တို႔စားစရာ မလိုဘူး၊ ေခ်ာကလက္ အရည္ေလာင္းထားတာ၊ ေနာက္ပီဇာဆိုတာ ရွိေသးတယ္၊ အဲဒါက အီတလီဘိန္းမုန္႔ ေခၚတယ္။”
ႏွပ္ေခ်းထူ –- “ေဟ့ေကာင္ တို႔က ျမန္မာေတြကြ။ ဒါေတြေတာ့ ဘယ္သိ ပါမလဲ။ ျမန္မာလိုေတာ့ အကုန္သိတယ္။”
ႏွပ္ေခ်းယို -– “ဒါဆို ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕ သိသလား။”
ႏွပ္ေခ်းထူ –- “သိတာေပါ့။ ေတာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေနကတည္းက အကုန္ဖတ္ခဲ့ၿပီးသား။ မင္း ေမးခ်င္တာေမး။”
ႏွပ္ေခ်းယို - “ဒါဆို မဟာဇနကၠမင္းသား ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘၤာပ်က္ ေတာ့ ရြက္တိုင္ဖ်ားေပၚ တက္ၿပီးေရထဲ ဒိုင္ဗင္ထိုးခ်တယ္။ အဲသလို ဒိုင္ဗင္ထိုးမခ်ခင္ ရြတ္သြားတဲ့ စကားႀကီး သံုးခြန္းက ဘာလဲ။”
ႏွပ္ေခ်းထူ -– “ဆရာေတာ္ဦးၾသဘာသ ေရးတာပဲ၊ ငါဖတ္ဖူးပါတယ္။ အဲဒီနား ေမ့ေတ့ေတ့ ျဖစ္ေနတယ္။”
ႏွပ္ေခ်းယို -– “ပင္လယ္ထဲ ဒိုင္ဗင္ထိုးမခ်ခင္ ရြတ္သြားတဲ့ စကားႀကီး သံုးခြန္းက ရယ္ဒီ ဝမ္း၊ တူး၊ သရီး တဲ့။ မင္းတကယ္မသိပါဘူး။ တကယ္သိတာက ေဟာဒီႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း –- “ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ ငါ့ကိုေမး၊ ငါေျဖမယ္။”
ႏွပ္ေခ်းယို -– “မင္းေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ သိသလား။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း –- “သိတာေပါ့၊ လွဴတာ အကုန္စားတဲ့ ဇူဇကာ ပုဏၰား၊ ၿပီးေတာ့ ဂဏွာနဲ႔ ဇာလီ။”
ႏွပ္ေခ်းယို - –“ဟုတ္ၿပီ၊ ေမးမယ္၊ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီးနဲ႔ မိသားစု ျပည္ႏွင္ဒဏ္ခံရေတာ့ ဟိမဝႏၲာေတာ အစပ္ အထိ ျမင္းလွည္းနဲ႔ လိုက္ပို႔တယ္။ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး လွည္းေပၚတက္ခါနီး ဘာေျပာ သလဲ။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း - –“ပန္းေပးတယ္ကြာ၊ အဲဒါေတာ့ ငါ ေမ့ေနတယ္။ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး လွည္းေပၚတက္ခါနီး ဘာေျပာသလဲ။”
ႏွပ္ေခ်းယို –- “ဟိုဘက္နည္းနည္းတိုးစမ္းတဲ့။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း –- “မင္းကခ်ည္း ေမးမေနနဲ႔။ ငါတို႔ တစ္လွည့္ ေမးမယ္။ သုဝဏၰသာမဇာတ္ သိတယ္ မဟုတ္လား။ သမင္ေတြနဲ႔ ေရခပ္ဆင္းလာတဲ့ သု၀ဏၰသာမကို ဘုရင္က သမင္နဲ႔ မွားၿပီး ျမားနဲပစ္မိတယ္။ ျမားမွန္ေတာ့ သဝဏၰသာမ ဘာေျပာသလဲ။”
ႏွပ္ေခ်းယို –- “အမယ္ေလး... နာလိုက္တာတဲ့၊ ျမားမွန္တာပဲ နာလိုက္တာ မေျပာလို႔ ယားလိုက္တာလို႔ ေျပာရမလား။ မင္း ခံၾကည့္စမ္းပါ။”
ႏွပ္ေခ်းယူ - – “ဒါဆို ငါေမးမယ္။ ေတမိဇာတ္ကြာ။ ေတမိမင္းသားဟာ နတ္ျပည္က စုေတၿပီး လူ႔ျပည္ကို ဝင္စားလာတာ၊ သူက အရြယ္ ေရာက္လာေတာ့ ဘာေျပာလဲ။”
ႏွပ္ေခ်းယို - – “ေအး . . . အဲဒါကေတာ့ နည္းနည္းခက္တယ္ကြ၊ ငါလည္း စဥ္းစားလို႔ မရဘူး၊ သူ ဘာေျပာလဲ ဟင္။”
ႏွပ္ေခ်းထူ –- “ဘာေျပာရမွာလဲကြ၊ ဘာမွ မေျပာဘူး၊ စကားမေျပာလို႔ ေတမိလို႔ ေခၚတာေပါ့ကြ။”
ႏွပ္ေခ်းယို –- “ေအး... မင္းေတာ္တယ္၊ ဒီေလာက္ဆို မင္းလည္း အန္ကယ္ မင္းခိုက္စိုးစန္ တို႔ရဲ႕ ပေဟဠိနန္းေတာ္မွာ အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ လုပ္လို႔ရတယ္။”
ႏွပ္ေခ်းထူ –- “ဒါဆို ငါက အစ္မႀကီးခင္ဖုန္းနဲ႔ တြဲရမွေပါ့ကြ။ သူက အသားကေလးမ်ား နည္းနည္းမ်ား ညိဳေနလားလို႔။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း –- “အံမယ္ …. နင္ကပဲ ေခ်းမ်ားေနတယ္ ရွိေသး တယ္။ ေတာ္ေတာ့ ေတာစကား ေတာေပ်ာက္။”
ႏွပ္ေခ်းထူ –- “တို႔လည္း ဟိုစကား ဒီေရာက္၊ ဒီစကား ဟိုေရာက္နဲ႔ အန္ကယ္ သိမ္းတင္သား ေရးတဲ့ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ ေဂဇက္နဲ႔ တူေနၿပီ။”
ႏွပ္ေခ်းယို - –“အံမယ္… အဲဒါ လြယ္တာမွတ္လို႔ ဆရာ၊ ဦးေလး စိန္သန္းက ေျပာတယ္။ သိမ္းတင္သားတို႔ကမွ တကယ့္ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ဂ်ာနယ္လစ္တဲ့။”
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း - –“ဘာလဲကြ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ဆိုတာ…။”
ႏွပ္ေခ်းထူ - –“မင္းက မမ ခ်စ္သုေဝ နဲ႔ မမေလး သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ ေတာ့သိတယ္၊ ကစ္ဇံု နဲ႔ ပလုတ္တုတ္ေတာ့ သိတယ္၊ စူပါမင္း နဲ႔ ဂ်ဴနင္ဂ်ာ ေတာ့သိတယ္၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေတာ့ မသိဘူးလား၊ ဘေဒြး ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ သိရင္ တုတ္ေကာက္နဲ႔ ေခါက္တာ ခံေနရလိမ့္မယ္၊ ကဲ ျမန္ျမန္ လူစုခြဲတာေကာင္းတယ္။”
သစၥာနီ (ႏွပ္ေခ်းခန္း ၂၊ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာမဂၢဇင္း၊ ဧၿပီလ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္)
No comments:
Post a Comment