Saturday, August 20, 2011

စကားေျပသက္သက္

ဘဦး ေရကူးေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရမကူးတတ္ပါ။ ငါ မေသဘူး ေရကူးတတ္တယ္ဟု ဇီးကြက္မ်က္ျပဴးက ေျပာပါသည္။ (ဤေနရာတြင္ ဇီးကြက္ မ်က္ျပဴးအား မည္သည့္ဘာသာစကားျဖင့္ ေျပာသည္ဟု တိတိက်က် ေရးသားထားျခင္း မရွိပါ။ ဇီးကြက္မ်က္ျပဴးကို ေရထဲတြန္းခ်သူမွာ မည္သူ ျဖစ္ပါ သနည္း။ ကၽြန္ေတာ္လား၊ ခင္ဗ်ားလား၊ ေဂ်ာ့ဘုရွ္လား၊ ဘင္လာဒင္လား။ တရားခံရွာေဖြရန္ စံုေထာက္ ေမာင္စံရွားကို ငွားလိုက္ပါ။ စံုေထာက္ ေမာင္စံရွားကို အာသာကြန္နင္ဒိုင္းထံမွ ေရႊဥေဒါင္းက ငွားခဲဲ့ပါသည္။ ငွားရမ္းျခင္း သည္းခံပါ ဟူေသာ စာတန္းကို ျမတ္သစ္၏ စာအုပ္စင္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲ ထားသည္အား လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္၃၀ ခန့္က ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ဖူးသည္ထင္ပါသည္။ ျမတ္သစ္ စာအုပ္စင္တြင္ ေရႏြားရွိမည္။ (ျပင္သစ္ ပန္းခ်ီေက်ာ္၏ အမည္ တူကာ၊ ျပင္သစ္ ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာ ျဖစ္ပါ၏)။ ဂ်ိမ္းဂၽြိဳက္ရွိမည္။ ဂ်ိမ္းဂၽြိဳက္သည္ အို္င္ယာလန္ႏုိင္ငံသား ျဖစ္ေသာ္လည္း အိုင္ယာလန္တြင္ ၾကာရွည္ေနသူ မဟုတ္ပါ။ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေရာ အုိင္ယာလန္ ေရာက္ေနျပီလား။ (သူ မေသခင္ ေနာင္ဘဝရွိလွ်င္ ဝုိင္အရက္ ေကာင္းေကာင္းလည္း ေပါ၊ အႏုပညာရွင္လည္း ေပါ၊ ေတာ္လွန္ေရးလည္း ေပါေသာ အိုင္ယာလန္တြင္ လူျဖစ္ခ်င္သည္ဟု ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲတြင္ ေျပာဖူးပါသည္။) ေမာင္ျပည့္မင္းက ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေသျပီ၊ သူကိုယ္တုိင္ ျမင္လုိက္တာဟု ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲတြင္ ေျပာပါသည္။ ျပည္ျမစ္ထဲတြင္ (ဧရာဝတီ) ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ေရကူးေနသည္ကို ျမင္လုိက္သည္ဟု မေျပာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္လုိက္တာက (ပထမတန္းဖတ္စာထဲတြင္) ဘဦး ေရကူး ေနသည္ကို ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရမကူးတတ္ပါ။ ျမင္ရံုႏွင့္ တတ္ေသာ ပညာမ်ားထဲတြင္ ေရးကူးျခင္း ပါပံုမရပါ။ ငါမေသဘူး ေရကူးတတ္တယ္ ဟု ဇီးကြက္မ်က္ျပဴးက ေျပာပါသည္။ ဇီးကြက္မ်က္ျပဴးကို အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေရထဲတြန္းခ်ရပါသနည္း။ မ်က္စိျပဴးသည့္ အျပစ္ေၾကာင့္ လား။ အျပစ္ဆိုသည္မွာ ေဝဖန္ေရးသမား ေပ်ာက္သြားသည့္ မွန္ဘီလူးတစ္လက္ ျဖစ္ပံုရပါသည္။ ထိုေဝဖန္ေရးသမား ႏွင့္ ကၽြဲေယာင္ေဆာင္ထားေသာ သၾကားမင္း ေတြ႕သြားျပီဟူေသာ သတင္းကို ကၽြန္ေတာ္ မၾကားမိေသးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားမိသည္မွာ အီရတ္သတင္းမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဘဂၢဒက္ျမိဳ့ကို သြားလည္ခ်င္ေသာ စိတ္ကူးငယ္စဥ္က ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္မ်ားဖတ္ရွဳျပီး ျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆင္းဘတ္ ကိုေတြ့ခ်င္သည္။ အာလာဒင္ကို ေတြ့ခ်င္သည္။ အလီဘာဘာႏွင့္ ခုိးသားေလးဆယ္ကိုမူ မေတြ့ခ်င္ပါ။ သို့ေသာ္ ေလာကဆိုသည္မွာ ေတြ့ခ်င္တာ မေတြ့ခ်င္တာေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိေသာ အရပ္ျဖစ္သည္။ ၾကားခ်င္တာ မၾကားခ်င္တာေတြ၊ ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ၊ ခံစားခ်င္တာ မခံစားခ်င္ တာေတြ၊ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိေသာ အရပ္ျဖစ္သည္။ ဆႏၵရွိတာ မရွိတာေတြ၊ သင့္ေတာ္တာ မသင့္ေတာ္တာေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိေသာ အရပ္ျဖစ္သည္။ ဘဦး ေရကူးေနသည္။ ေရကူးျခင္းကို ဘဦး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသလား။ ေရြးခ်ယ္ျခင္းက ဘဦးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသလား။ ေရကူးျခင္းက ဘဦးကို ေရြးခ်ယ္ ခဲ့ပါသလား။ ထိုေၾကာင့္ ဘဦး ေရကူးေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရမကူးတတ္ပါ။ ငါမေသဘူး ေရကူးတတ္တယ္ဟု ဇီးကြက္မ်က္ျပဴးက ေျပာပါသည္။ ဇီးကြက္မ်က္ျပဴးက ဘာေၾကာင့္ ေရကူးတတ္ေနရသနည္း။ ကုကၠိဳင္းေရကူးကလပ္တြင္ အသင္းဝင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္အတြက္ေၾကာင့္လား။ ဇီးကြက္က ဘာေၾကာင့္ ေလထဲတြင္ မပ်ံဘဲ ေရထဲတြင္ ကူးေနရသနည္း။ မဟာဇနကၠကို အားက်ေသာေၾကာင့္လား။ ေမာ္စီတုန္းကို အားက်ေသာေၾကာင့္လား။ သူ့ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေရထဲတြန္းခ်ေသာေၾကာင့္လား။ ထိုသူသည္(ငါ မေသဘူး ေရကူးတတ္တယ္။) ဆိုေသာ ဇီးကြက္စကားကို မွန္ မမွန္ စမ္းသပ္ၾကည့္လိုပံုရပါသည္။ ထိုသူသည္ စမ္းသပ္ျခင္း၌ အထံုဝါသနာၾကီးလွသည့္ အက္ဒီဆင္မ်ားလား။ အက္ဒီဆင္သည္ လွ်ပ္စစ္မီးကို တီထြင္ခဲ့ သူ ျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ မီးပ်က္ျခင္းကို သြယ္ဝုိုက္တီထြင္ခဲ့သူဟု ေခၚဆိုလွ်င္လည္း မွားမည္ မထင္ပါ။ အမွားႏွင့္ အမွန္ဆိုသည္မွာ မေသခ်ာမွဳ နိယာမအရ ဆုန္းဆုန္းျဖတ္ျဖတ္ ဆံုးျဖတ္ရန္ ခက္ခဲေသာ အေၾကာင္းကို ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ ေျပာခဲ့ဖူးပါသလား။ သူ ေျပာခဲ့ဖူးတာက ခင္ေမရီ၊ ျမတ္သစ္ ေျပာခဲ့ဖူးတာက ခင္ေမဆက္၊ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့ဖူးတာက ခင္ေမေအာင္၊ တာရာမင္းေဝ ေျပာခဲ့ဖူးတာက ခင္ေမဝင္း တို့အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ သူတို့ခ်င္း အမ်ိဳးေတာ္စပ္ပံု မရသည့္ ဤအမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္၏ အမည္မ်ားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆက္စပ္မွဳ ရွိေနရသနည္း။ ထို အေၾကာင္းမွာ အေၾကာင္းရွာမရေသာ အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ဘဦး ေရကူးေနသည္ကို အေၾကာင္းရွာရပါသလား။ ဘဦး ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေရကူး ေနရပါသနည္း။ ပူအုိက္လြန္းေသာေၾကာင့္လား။ သေဘၤာပ်က္လို့လား။ က်န္းမာေရး လိုက္စားခ်င္၍လား။  အစြမ္းျပခ်င္ေသာေၾကာင့္လား။ ေမ်ာသြားေသာ ေလွကို လုိက္ဆယ္ခ်င္လုိ့လား။ ဟုိဘက္ကမ္းကို သြားခ်င္ေသာေၾကာင့္လား။ (ယင္းမွာ ဒီဘက္ကမ္းတြင္ မေနခ်င္ေသာေၾကာင့္လား ႏွင့္ ဆက္စပ္မွဳ ရွိေနပါသည္။) သို့မဟုတ္ ေရမကူးခ်င္ဘဲနဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေရထဲ တြန္းခ်ခဲ့ေသာေၾကာင့္လား။ ပထမတန္း ဖတ္စာျပဳသူက ဘဦး ဘာေၾကာင့္ ေရကူးေနသည္ကို ထည့္သြင္း ေရးသားခဲ့ျခင္းမရွိပါ။ သို့ေသာ္... ဘဦး ေရကူးေနသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤစာစုကို ဖတ္ရွဳကာ ၾကားဖူးနားဝ ဗဟုသုတ အနည္းအက်ဥ္းျဖင့္ ဇာတ္သိမ္းဇာတ္ကြက္ ဇာတ္အခ်ိတ္အဆက္၊ ဇာတ္ေကာင္ စရိုက္ အေၾကာင္းအရာ၊ ပံုသ႑ာန္၊ ေရးထံုး၊ သဒၵါ စည္းကမ္း၊ ဦးတည္ခ်က္ ဒႆန စသျဖင့္ တစ္စံုတစ္ရာကို ရွာေဖြျခင္းမျပဳရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါ သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤစာစုမွာ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္မဟုတ္ပါ။ စာညြန့္မဟုတ္ပါ။ အက္ေဆးမဟုတ္ပါ။ တျခား ဘာမွလည္း မဟုတ္ပါ။ စကားေျပသက္သက္ ျဖစ္ပါသည္။

သစၥာနီ (ဝတၳဳတို ၆၀)

No comments: